Перыяд Мэйдзі
Перыяд Мэйдзі | |
---|---|
яп.: 明治 | |
Названа ад | I Ching[d] |
Краіна | |
Асноватворны дакумент | Q11352345? |
Папярэдні ў спісе | Keiō[d] і Перыяд Эда |
Наступны ў спісе | Taishō period[d] |
Стваральнік твора | Імператар Мэйдзі |
Дата пачатку | 23 кастрычніка 1868 |
Дата заканчэння | 30 ліпеня 1912 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Эпоха Мэйдзі (яп.: 明治時代 мэйдзі дзідай) — перыяд у гісторыі Японіі з 23 кастрычніка 1868 года па 30 ліпеня 1912 года, калі імператарам быў Муцухіта. Імператар Муцухіта (睦仁) узяў імя Мэйдзі, якое азначае «асвечанае кіраванне» (mei 明 = святло, веды; ji 治 = кіраванне). І сапраўды, гэты перыяд адзначыўся адмовай Японіі ад самаізаляцыі і станаўленнем яе як сусветнай дзяржавы. Акрамя таго, памылкова перакладаць Мэйдзі як «асвечаны ўрад», з прычыны таго, што ўрад — орган дзяржаўнай улады, у той час як Мэйдзі азначае працэс — кіраванне.
Неабходна адзначыць ключавую ролю «Клятвеннага абяцання імператара Муцухіта» 1869 года, якое стала палітычнай праграмай яго далейшага кіравання. У гэтым дакуменце былі замацаваны наступныя прынцыпы: дэмакратызм (улік грамадскай думкі пры рашэнні дзяржаўных спраў — п.1), прымат нацыянальных інтарэсаў (п.2), свабода дзейнасці (п.3), незалежнасць суда (п.4). Асноўным палажэннем з'яўляецца пяты пункт, які ўсталёўвае эфектыўнае выкарыстанне ведаў, дасягненняў чалавецтва, каб «становішча Японіі было ўмацавана».
У 1866—1869 гадах лідарам княстваў Сацума і Цёсю атрымалася зрынуць уладу Сёгуната Такугава і аднавіць імператарскае кіраванне. У выніку гэтых падзей, вядомых як Рэстаўрацыя Мэйдзі, была разбурана феадальная структура, і Японія ўстала на капіталістычны шлях развіцця.
У канцы XIX стагоддзя ўзніклі дзайбацу, спецыфічныя банкаўскія і індустрыяльныя аб'яднанні, якія склалі аснову эканамічнага моцу краіны.
Урад Мэйдзі праводзіў экспансіянісцкую палітыку:
- Япона-кітайская вайна 1894—1895
- Анексія Тайваня (1895)
- Руска-японская вайна (1904—1905)
- Анексія Карэі (1910)